Czy powinniśmy towarzyszyć dziecku w konfliktach ze światem Should accompany the child in conflict with the world

Czy powinniśmy towarzyszyć dziecku w konfliktach ze światem

Autorem artykułu jest Arek Markowski

Na pewno dziecku należy się szacunek. Jeśli istnieje między nami dobra, mocna więź, to gdy zaczynają się problemy, zazwyczaj wiemy, z czego one wynikają.
I jest zupełnie naturalne, że wspólnie staramy się je rozwiązać. Jeśli, przypadkowo, 15-letnia córka wraca do domu pijana albo ma problemy z nauką, to oczywiście nie udajemy, że nic się nie dzieje. Warto wtedy zapytać: " Wróciłaś do domu półprzytomna, wymiotowałaś, co się stało?". Nie należy ukrywać swojego niezadowolenia, ale jednocześnie trzeba szukać przyczyn, towarzyszyć młodemu człowiekowi w tej trudnej sytuacji i w tym sensie być po jego stronie.
A jak radzić sobie z opuszczonym gniazdem?
Zawsze będziemy czuć pustkę, bo to normalne, gdy bliska nam osoba się wyprowadza. Pytanie, co zrobimy z tymi uczuciami? Niektórzy mogą przytrzymywać dziecko na siłę albo wywoływać w nim poczucie winy: "Ja dla ciebie tyle poświęciłam, a ty nawet do mnie nie zadzwonisz".
Jeśli tak postępujemy, to lepiej zweryfikować nasze zachowanie, bo to znak, że żądamy od dziecka, aby zaspokajało nasze potrzeby emocjonalne. Możemy jednak po prostu być smutni. Nie starajmy się obciążać tym naszych dzieci, bo to normalna kolej rzeczy i smutek kiedyś przeminie - rodzice są od tego, żeby dać dzieciom skrzydła, a potem wypuścić je w świat.
Owszem, jest w tym jakiś tragizm, ale jest też optymizm, bo w ten sposób otrzymujemy namiastkę nieśmiertelności. Nie przytrzymujemy więc dziecka na siłę, nie żądajmy wdzięczności. To co mu daliśmy, ono odda własnym dzieciom i tak to będzie dalej się toczyć....
My rodzice w tedy mamy większe szczęście i zadowolenie kiedy widzimy jak nasze pociechy dzieci i wnuki przekazują to co my przekazaliśmy własnym dzieciom.
---
Jak towarzyszyć dziecku.
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Should accompany the child in conflict with the world

The author of this article is Arek Markowski

Certainly the child should be respected. If there are among us good, strong bond, it iswhen the problems begin, usually known, from which they arise.
And it is quite natural that together we are trying to solve them. If, by chance, 15-year-olddaughter comes home drunk, or have learning difficulties, of course, do not pretend thatnothing is happening. It should then ask: "You're back home, half-conscious, vomit, what happened?". Do not hide his displeasure, but need to look for causes, accompanied by a young man in difficult circumstances and in this sense to be on his side.
And how to deal with an abandoned nest?
We will always feel the void, because it's normal when a person close to us moving out.The question is what do we do with those feelings? Some may hold the child by force ormake him feel guilty: "I sacrificed so much for you, and you do not even call me."
If they proceed, it is better to verify our behavior, because it's a sign that we demandfrom a child, that it meets our emotional needs. However, we may just be sad. Do not try to impose that our children, because it's normal course of things and the sadness will pass someday - parents are from here, to give children wings, and then release theminto the world.
Yes, there is some tragedy, but it is also optimistic, because in this way we obtain asubstitute for immortality. So do not hold the child by force, let us ask no gratitude. This is what he gave, it will give their own children and so it will continue to roll ....
My parents then we have more happiness and satisfaction when we see children as our children and grandchildren communicate what we passed on to their own children.